Gizli kahramanlarımız

1 Mayısın anlam ve önemini sanıyorum hepimiz çok iyi biliyoruz.

Ama ben en çok 1 Mayıs işçi bayramı denildiğinde, akılma gelen ve insan hayatının ne kadar ucuz olduğunu belirleyen üç mesleki çalışmadan bahsetmek istiyorum.

İtfaiyecilerin ateşle dansı…

Yıllar önce büyük bir patlama meydana gelmişti ve yangını söndürmek için giden itfaiyecilerden biri yanarak hayatını kaybetmişti.

Elbiseleri yanan tenine yapışmıştı. Komple tüm vücudu kömür gibi kap kara olmuştu.

Ana haber bültenlerinde izlediğim o görüntüler yıllar geçti hala gözümün önünden gitmedi.

Aradan yaklaşık 15 yıl gibi bir süre geçti, o yanarak hayatını kaybeden itfaiyecinin görüntüsü hafızamda hiç silinmedi…

O görüntü öyle derinlemesine beni etkilemişti ki ben hastalanıp iki gün yatakta kalmıştım.

Hayatımızı koruyan, bizler için kendi canlarını hiçe sayan gizli kahramanlarımızdır onlar.

Şu hayatta kaç kişi bir başkası için hayatını ortaya koya bilir ki… 

Onların gönül verdiği şey meslekleri değil, insana verdikleri değerdir.

Madencilerin kömür karası hayatları…

Ve yine daha önce ekranlara gelen göçük altında kalan sayısız maden işçisinin haberini izlemiştik. Onlarda ölümle burun buruna ekmeklerini hayatları pahasına kazanıyorlar.

Hayatları tıpkı o kara kömür gibi ya yanacaklardı, ya da parlayacaklardı.

Eğer orada çıkmayı başarabilirlerse, kömür arasında çıkardıkları elmas gibi parlayacaktı hayatları.

Eğer çıkmayı başaramazlarsa, tıpkı o kara kömür gibi kapkara olacaktı hayatları.

Canlı canlı yer altına gömdükleri bedenlerini hayatlarını sürdürebilmek ve aile geçimlerini sağlayabilmek için feda ediyorlardı.

Ölümü üzerlerine giyinip karanlığın arasında parlayan bir ışık uğruna, çocuklarına gelecek sağlamak pahasına korkuyu kucaklayan fedakâr kahraman babalar onlar…   

Kot taşlama iç organlarını haşlama…  

Köyden şehre çalışmak için gelen gençlerimizin düştükleri ölüm çukurunun adı kot taşlama işidir. Kot taşlamada büyük ölçüde iç organlar zarar görüyor, kimyasal maddelerden ve tozundan dolayı akciğerleri yavaş yavaş bitiriyor.   

İnsan hayatına mal olabilecek kadar değerli görülen bu ölüm kokan iş imkânları imkânsızlığın adı haline geliyor bir müddet sonra. Bu işte çalışan herkesi hastalıklı günler ve çaresizlikler bekliyor. Sonuç yine ölümle noktalanıyor.

1 Mayıs işçi bayramında bu kahramanlarımızı anmak istedim…

Konu aldığım bu üç iş alanı aslında üç insan hayatını yok eden göz ardı edilemeyecek çarpıcı, iç acıtan bir gerçeğin adıdır.

Hayatımızda gerek haberdar olduğumuz gerekse haberdar olmadığımız birçok zararlı etken olduğu muhakkak. Ancak bile bile ölümü koluna takıp yola çıkmak hiçte kolay bir durum değildir.  

Mecburiyetin ve çaresizliğin getirdiği her imkânı bir şans olarak değerlendiren insanların, boyun eğdiği şey aslında yaşayabilme mücadelesidir.

Mücadelesine yenik düşmek onların verdiği çabanın dışında kalıyordu.

Hesaba katmadıkları kısa yolculuklarının başrolünü oynadıkları kahramanlık oyununu canları pahasına ödüyorlardı.