Hadi Bana Füze Yap!

Akıl ve duyguların birleşmesi ile oluşabilecekleri hayal bile edemezken insanoğlu,neden bu hayal dahi edemediklerini gerçekleştirmek için kendi akıl ve duygularını birleştirmez ki? İlk insanı düşünün;şuan yaşayan insanlarla arasında uçurumlar yok mu?Biz onların ilerlemiş halleri gibi görünüyor olsakta,dikkat edin,herkes ilk insanın yaşam şartlarına dönme arzusu ile yanıp tutuşuyor...Çok basit bir kaç örnekle bunu izah edebilirim; saçlarının doğal halinden kızıl ya da sarıya boyatmış kadınlara sorduğumuzda,%97 si "keşke hiç boyatmasam,doğal kalsaydı" der,hergün üzerlerine el bombaları yağan,füzelerin sesiyle kulakları sağır olan savaş açılmış ülkedeki insanlar da eminim sorsalar,"keşke hiç bu silahlar olmasaydı,üretilmeseydi bomba denen somut azrailler" derlerdi...Buna benzer çok daha geniş örnekler verilebilir.

Şimdi sorumuzun cevaplanamayan kısmına gelelim mi? Akıl denen bu muhteşem varoluş harikasını neden duygusuz bir şekilde ve kötü amaçlı kullanır ki insanoğlu? Dikkat edin,evinde oturan bir aile ferdi tutupta "hadi size birtane uçakdüşüren füze yapayım" demez.Hep eğitim almış,onların deyimi ile IQ'su yüksek,zeki mühendiscikler var ya,hah işte onlardır bu ölüm saçan ve azraille anlaşma yapan zavallılar...

Kendinize gelin artık! Duygularınızı kontrol eden başka vicdansız,saplantılı mahluklar olmasın.İnsan olduğunuzu hatırlayıp,insan gibi yaşatıp,insan gibi yaşayın.Aklınızı kalbinize pompalayın da,belki yıllarca okuyup saç beyazlattığınız yıllarınız,ölümsaçar olmaktan kurtarır da , adam olursunuz!

PİŞMANLIK

" Aklın nerde?" dediler;

" Başımdan düşmüş" dedim.

Hayat bu, hiç bitmeyecek zannettim.

Bir musalla taşında,sırt üstü yatan bendim.

Katiliymişim meğer,milyonlarca bebeğin...

Anneleri ağlamış,gözyaşları pınarmış.

Umrumda değilmiş te,bu nasıl bir azapmış?

Birdaha gelsem keşke,şu fani dünyaya

Kıyar mıydım,bir bebeğe ya da bir cana?

Hayatta hep" keşkesiz" yaşamanız dileğimle saygılar