Varlığından habersiz
Habersiz
Saçlarını süsleyen papatyalardan
Kirpikleri yorgan olmuş
Katran karası gõzlerine
Unutmuş
Teninin sıcaklığını
Sahi nasıldı ten rengi
Düşündü
Tenine dokunan elleri
Ölüydü o eller
Parça parça kanardı
Mahsenindeki acılar
Geçti aynanın karşısına
Usulca topladı saçlarını
Aynadaki kadın zıttıydı kendinin
Asi vurdumduymaz ve özgür
İkisi yabancıydı birbirine
Döndü
Kendine has gerçeğine
Gözündeki yaşları silse
Özündekiler akardı durmaksızın
Terk edilmiş bir şehir gibiydi
Yoktu
Işıkları umutların
Ve boğuldu sessizliğinde
Kanatlanıp gitmişti çoktan
Hayalleri
Bir düş'ten ibaretti özgürlüğü
Avuçlarının arasına aldı gençliğini
Sarıldı sıkıca yalnızlığına.. Nagihan Uyanık
YorumlarToplam 1 yorum mevcut
Nermin Şahin 7 yıl önce yorumlandı
Yureginize sağlık,kaleminiz daim olsun.Kadinlarimiz acıyı yorgan yapar üstünü örter sesi çıkmaz. Güzel paylasiminiz için teşekkür ederiz.Sevgiyle