Kurumuş, solmuş, tükenmiş her ne var ise toprak can veriyor, can buluyor her şey yeniden.
Yeni başlangıçlar ve yeni umutlar canlanıyor içimde. Papatyalar delip geçmiş toprağı, tomurcuklar uzun ve ağır kışlara inat baş kaldırmışlar gök yüzüne sevinç içinde, serçelerin şarkıları bile bir başka bu gün.
Derin bir nefes al ve hisset tüm hücrelerin de yeniden hayata tutunuş heyecanının zerrelerini.
Eriyor içimin karları, yaşıyorum pırıl pırıl akan minik dereciklerin heyecanını, umutlarıma hayallerime can suyu olup akıyor kalbimin derinliklerine...
Yeniden doğmaya hazırlanan papatya gibiyim.
Bekliyorum düşecek olan son cemreyi büyük bir heyecanla. Ve ardından kırlangıçları bekliyorum ve büyütüyorum heyecanımı damla damla...
Seviyorum baharları..
Yeni dilekler, hayaller ekiyorum balkonumda ki saksılara, biliyorum ki baharın gelmesi ile yeşerecek onlarda.
Acılarını, kırılan ve hiç düşünmeden kırdıkları hayallerini, parça parça edilip yerlere atılan kalp kırıklarını süpür etrafı tozutmadan, süpür usul usul ve kaldır at çöpe...
Bu gün yeniden doğuş zamanı...
Bu gün yıl dönümü, yıl başı sanki...
Bu gün gülümse kara kışlara inat, bahar ve sıcak günler önümüzde...
Bu gün baharın ilk günü...
Bu içeriğe yorum yapan ilk siz olun!