UZAKTAKİ KURT



Millet olarak en büyük özelliklerimizdir ”Bize ne! Bana ne! Boş ver! Ben yoksam mesele yok!” anlayışı.



Hani “bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın” meşhur atasözümüz vardır ya işte öyle. Bana zararı var mıdır yok mudur? Mesele budur. Yaşanan olayının sebepleri nedir? Toplumsal olarak bizin bu işten bir zararımız var mıdır? Toplumsal olarak nasıl bir etki oluşur? Bunlar hiç dert değildir.



Bizi ne güzel anlatır; “Gemisini kurtaran kaptan”, “Her koyun kendi bacağından asılır” atasözleri.



“Benim bir çıkarım var mıdır?”“Bu iş bana yarar mı?” Ülke yanmış, ülke yok olmuş umurumuzda olmaz. Ülke menfaatleri, toplum faydası hep ikincildir.



Önce ben!



Bana bir şey olmasın!



Ne zamana kadar?



Uzaktaki kurt misali bu güne kadar birçok hukuksuzluğu hep kendimizden uzak gördük. Bana neciliğimiz kültürüyle yapılan edilenlerden hiç rahatsız olmadık.



Rahatsız olmadık başkaları acı çekerken, işsiz kalırken, mağdur olurken biz mağdur değildik. Bize dokunan yoktu.



Bir gün bizimde kapımız çalınacaktı, diğer çalınan kapılar gibi. İşte o zaman kapımız çalındığında kendimizden başkası duymayacaktı kapımızın çalındığını.



Öylede oldu. Şimdi kapı çalınıyor. Kurt bizim kapımızda artık.



İnsanca yaşmak için haklarımız ellerimizden bir bir giderken, her gün yeni bir saldırı yasasıyla uyanırken bizi kurtaracak kimse yok artık!



Olmayacakta!



Adım adım gasp edildi haklarımız. Sinsice saldırdılar yaşam alanlarımıza. Önce bizimle ilgisi olmayandan başladılar. Sonra bizim ilgili olanlara göz diktiler. Sosyal haklarımızı budadılar. Temel haklarımızı alıyorlar elimizden.



Dün kendini iktidarın ortağı, muktedir olarak görenler bugün en büyük mağduriyeti yaşamaktalar. Tıpkı bir zamanlar ordulara hükmedenler, asıp kesenler, yerleri gökleri inletenler, binler tarafından selama durulanlar gibi.



Yarınlar yeni yalnızlara, yeni mağdurlara gebedir. İktidar hep yeni mağdurlar yaratacaktır. Bu gün ben, yarın sen, öbür gün bir başkası. Sen bir şeyleri görüp direndiğinde çok geç kalmış olacaksın. Başkaları da öyle…



Kurt kapına geldiğinde değil; başkalarının kapısına geldiğinde sesini çıkarmalısın, yapılan haksızlıklara dur demelisin.



Birlik olup güç olacaksın ki kurtlar kimsenin kapısını çalıp yemeye kalkmasın. Haksızlık yapmaya, ezmeye, yok etmeye cesaret edemesin.



Birlik güçtür.



Unutma…



Kurtları da!