AŞK AZAD OLMAKTIR…..
Öğrencilik yıllarımdan beri siyasetin sıcak, hareketli, heyecan, hayal, ve umut ile geçmiş zamanımın ve imkanlarımın boşa geçmişliğinin yorgunluğu ve pişmanlığı ile siyasete uzak ve soğuk olmama rağmen, bazen, arada siyasi gündeme dair içimden gelen duygu ve düşüncelerimi tepki olarak yazıyorum.
Bazı okur arkadaş ve dostlar bu tür siyasi içerikli yazılarımı okuyunca bana bu tür yazılar senin gibi aşkı ve sevgiyi çok güzel, çok içten yazan, anlatan biri ile uyumlu görünmüyor diyorlar.
Öncelikle şunu baştan itiraf edeyim de yazdıklarıma ve yazacaklarıma bir özür kılıfı cümlesi olsun.
Benim hiçbir konuda tam, oturmuş, sabit, kesin bir ilgim ve bilgim yok.
Ne söylersem, yazarsam hepsi kendi yüreğimden ve kıt aklımdan sızan, süzülen, dökülen duygu ve düşünce kırıntılarıdır.
Aşk konusu zaten bir muammadır. Körlerin fili tuttukları yerden tarif ettikleri gibi Aşk’ın tarifi de öyledir.
Aşk benim gibi yaşamayan zaten bilmez. Ve anlatmaya da, tarif etmeye de hakkı olmaz. Konuşanların çoğu özenti içinde olan, taklit ve rol yapanlar oluyor bence.
Aşk aslında nasip, kısmet işidir. Bir hikayemde Aşk’ı inancım ve duygularım gereği şöyle tarif etmiştim.
“İmanın aşkı vardır... aşkın da imanı olmalı... bundan bihaber olanlar aşkı anlıyamazlar... anlıyamıyanlarda aşkı moda ve magazinlestırırler.... sevgi aşkın giriş kapısıdır... sevgi aşka giderse sevgidir yoksa ilgide kalır... ilgiyi sevgi sananlar cabuk bıkarlar... ilgide de bilgi olmalı... bilgisiz ilgi ise eseğin karpuz kabuguna ilgisi aşamaz...
sevgi gönlü yakar.... aşk ruhu yakar... maalesef bu yangınlara cagrılacacak itfaıyede yoktur... onun için bu yangınlarda gönüllü kül olmaktan mutlu olmaya razı olmak mı olmamak mı??? işte meselenin püf noktası burada... mevlana bunun için demişti... “ hamdım, yandım, piştim, oldum......”
gönlünde yangın olanlar gönüldaşım... ruhunda yangın olanlarda ruhdaşımdır benim....
selam olsun kendinde yananlara ve yandıkca olgunlasanlara....
Aşk her türlü dünya dertlerimizden, kaygularımızdan, nefsimizden ve korkularımızdan azad olabilmek, arınabilmektir…..”

Her insanın Aşk’ı hissedişi, yaşayışı aynı değildir. Yaşayanlar zaten lal olurlar sanırım. Konuşmazlar, konuşamazlar. Belki konuşurlarsa, Aşk’ın büyüsü kaybolur veya Aşk’a saygısızlık olur diyedir.

Bakın AZERBAYCAN BAKÜ’de tıp doktoru Feride MEMMEDOVA kardeşimiz Aşk’ı ne güzel azaldık (özgürlük) duygusu ile benzeştirip hasret rüzgarında savurup gönlünde nasıl harmanlamış. Onun için azad olmak AŞK olmuş.
Aşk rüzgarında kuru bir yaprak gibi savrulmak onun yüreğinde Kİ Aşk’ın tarifi olmuş. Onun için rüzgarın evlatları diyor kendisine ve kendisi gibi olanlara..

RÜZGARIN EVLATLARI..
azadlığı dənizlərdə
qağayıya qısqananlar...
milyonların arasında
təklik kimi darıxanlar...
biz - rüzgarın övladları
azıq,
amma varıg…
siqaret öpər dodağımızdan
qələm isidər əllərimizi...
əzilmiş kağızlara bürünüb yatarıq soyuq axşamlarda...
yarımçıq şüşələr,
yarımçıq kitablar
və bir də xəyalımızdakı sevgili -azadlıq
nazla gülümsəyər yuxularımıizda...
biz - rüzgarın övladları
azıq,
amma varıq...
ey,sən,gənc həkim
əlindəki reseptləri tulla zibilqabına,
qələmini götür,gəl.
sən,gənc oğlan
tarix fakültəsindən boylanma yazıq yazıq
dəfterini gətir gəl.
sən də gəl. çırp ardınca mağazanın qapısını,gülsatan qız
şeirindən bircə dəstə gətir,gəl...
hamınız gəlin.
hamımız gedek.
yolun harasındasa
sevgilimiz - azadlıq bizi gözləyir..
biz -rüzgarın övladları..
azıq,
amma varıq.
Feride MEMMEDOVA - BAKÜ
Şüşa:cam gağay:martı tulle: bırak pillakan: merdiven darıxmak: özlemek taklik: kimsesizlik, yalnızlık

Azerbeycan Türkleri bizi çok iyi anlıyorlar. Biz Anadolu Türkleri de onları anlamalıyız. Onların ki bozulmamış, arı, duru oğuz Türkçesi.