AVUNMAK

Seni avutacak birşeyler arıyorsun.Ama yok çaresi yok biliyorsun.Foograflarını  eline alıyorsun tek tek bakıp hayallere dalıyorsun,Dolapları karıştırıp hatıralar arıyorsun.Elbiselerine sarılıp  kokluyorsun kokusunu ciğerlerinde hissediyorsun.

Ama avunamıyorsun.Zaman senin için demir atmış.Biliyorsun geçmeyecek senin için,geçmeyecek bu mevsim

    Belki yakından bir kere görsem,mevsimi değiştiremesemde bu yangını biraz hafifletirim onu görebileceğin bir yerde beklemeye başlıyorsunyolunu,seni görsün istemiyorsun.Ve beklenen an geliyor.Baya uzak bir mesafe,nekadar uzakta  uzakta olsa tanıyorsun hemen.Elin ayağın titreyip yüreğin sığmıyor göğsune.Doya doya  bakmak istiyorsun.Mesafeler adımlarla sınırlı sadece bikaç saniye,fark etmeden geçip gidiyor sizi.Avundum sanıyorsunuz Aslında içinizdeki aşk ve yangını  dahada körüklediğini bir an nutuyorsunuz.Oysa kışınız hala kış size yaz mevsimi yok. Ne ağustos un sıcak güneşi Nede esen kavurucu çöl rüzgarı ısıtmıyor sizi.

       Sesini duysanız belki bu iyi gelir size.Bir telefon açsanız konuşabilirmisiniz, konuşsanız ne diyeceksiniz?seni özledim,sesini duymak istedim mi?Hayır korkuyorsunuz kırık kalbinizin paramparça olmasından.

Bir bahane arıyorsun belkide bir mucize bir sebep olsada sesini duysam diye.Biliyorsun sesini duymak yetmeyecek. Ama avutmak istiyorsun gönlünü yalan da olsa.

      Ve tek ümit yaradana sığınıp günlerce sabahlarakadar el açıp yalvarıyorsun.O okadar merhametli ki işitmiş sesinizi.

     Birkaç gün daha böyle geçip gidiyor.Uzanmışsınız kanepeye elinizde fotografı ona sarılır gibi yastığa

sarılmış saçlarını okşuyorsunuz.öyle dalmışsınızki sanki herşey gerçek.Telefonunuz çalıyor bir an irkiliyorsun.herzamanki gibi tanımadığınız numarayı heyecanla cevaplıyorsun,Buyurun kimi aradınız?Benim  deyince biranda ne diyeceğinizi şaşırıyorsunuz

Yakın bir dost benden habersiz aracı olmaya çalışmış.buna çok sinirlenmiş .Olsun ne derse desin umrunuzda değil sesini

duydun ya avunuyorsun işte

     Kalbiniz elinden oyuncağı alınmış çocuk kadar kırık ama yinede acı tatlı dudaklarından dökülen bir kaçkelimeyle avunuyorsun.

     Yürek söz dinlemiyor herşey nekadar umutsuz da olsa.Avunmak istiyor,kış bitsin artık mevsimler değişsin istiyor.Ama Bu kışın ne ilkbaharı nede yazı var,kar üstüne kar yağıyor.Seni avutacak tek şey O ,mevsimi değiştirecek O,yazı getirecek O, Ama biliyorsun Ne O dönecek nede yaz gelecek.

     Hissettiklerini, onu nasıl sevdiğini,yaşadığın bu kara kışı bir anda olsa onun da yaşayıp hissetmesini

istiyorsun.Hani bunları yaşar hisseder de,sizin onu nasıl sevdiğinizi ve onun için neler yapabileceginizi anlar da,belki herşey değişir diye.Ama bu mümkün değil avunuyoesunuz işte.

      Çok çok iyi biliyor sevildigğini biliyor hissettiklerinizi.Peki vicdansızmı bu? acımasızmı bu?Yok ,Yok hiçbiri değil sadece sevmiyor seni. ne yapalım gönül zöz dinlemiyor.

                                                                                                                        KARŞILIKSIZ BU SEVDA.

      Kaldık yine baş başa,dolaptaki birkaç elbisen,resimlerin evlatlarım ve tüm hatıralar

                                                                                                                                                                 AVUNMAKSA BU

                                                                                                                                                  MEHMET TÜTÜNCÜ