BERKİN ÇOCUK

Adına şiirler, sözler yazıldı Berkin çocuk.

Seni hiç tanımayan, adını bile bilmeyen sana ağladı, seni son yolculuğuna uğurladı.

Ve herkes berkin oldu, haksızlığı kınadı. Berkin birdi, bin oldu…

Çocuklar her yerde mutlu olur.

Berkin de eminim gittiği yerde çok mutlu…

Orada onu sokağa çıktı diye suçlayan olmayacak.

Yarım bıraktığı her şey tastamam olacak.

Kurulan çirkin bir düzenin ortasında şaşkınlığa uğramayacak.

Güzel gözleri acıdan ağlamayacak…

Hem orada Berkini kimler karşılamayacak ki; Ali İsmail Korkmaz, Medeni yıldırım, Hasan Refik Gedik, Ahmet Atakan, Ethem Sarısülük, Abdullah Cömert, Mehmet Ayvalitaş hepsi Berkine sımsıkı sarılacak.

Orada hiç aç kalmayacak, hiç üşümeyecek, canı hiç yanmayacak…

Yanında insanlığını hiç kaybetmemiş iyi kişiler olacak.

Berkin güzellikler içinde uyuyor şimdi…

Ancak her şey arkasında bıraktığı gibi devam ediyor.

Hala biber gazıyla, joplarla müdahale gezi parkında devam ediyor.

Hala yaşlı, çocuk, kadın demeden insanlar tomaların altında ezilme tehlikesi yaşıyor.

Çığlıklar içinde hala canlar acıyor…

Sessiz olun uyuyor çocuklar, top tüfek seslerini ninni sanıyorlar diyorum, duymuyorlar.

Peki, neden bu kadar sessiz ölüyor çocuklar diyorum, cevap veren olmuyor.

Eskiden susun çocuklar uyuyor diyorduk, şimdi susun çocuklar ölüyor diyoruz.

Ölüm seni hak etmedi be çocuk...

Yinede milyonların yüreğine gömülmek ne güzeldir kim bilir.

Ey çocuk, masum gözlerinden asıldım bugün.

Peki ya katillerin ne zaman çıkacak darağacına!

Senin sessiz çığlığın hepimiz tarafından duyuldu, hissedildi.

Biliyorum bizleri görüyor ve duyuyorsun, hatta gittiğin yerde çok mutlusun.

Berkin diye nefesimiz kesilse de, bazıları sağır, gör ve dilsiz kaldı.

Çocuklara bilet kestiniz, hem de sadece gidiş bileti adı “ölüm” olan bir yolculukta…

Oysa dolmuşlarda yolculuk ederken bile çocuklardan yol parası alınmaz.

Cebinizde beş kuruşluk insanlıkta mı kalmamıştı?

Utanç dolu bir öfke ile geleceğimiz olan fidanlarımızı yok ediyorsunuz.

Küçücük ellerinde nimet taşıyordu, umut taşıyordu, sevgi taşıyordu, bereket taşıyordu.

Bir çocukla savaşmak, yenilgiyi kabul etmektir.

Bu gerçeği kabul etmekte erdem sahibi olmayı gerekmektedir…

Cesur çocuk
Hani sen küçüktün ya çocuk
Aslında sen küçük değildin
Sana kurşun sıkan eller
Ve içinde yaşadığın
Ülkendi küçük olan… 
Yazık, bunu bilmeden öldün
İnsanı her zaman, 
Bir kurşun öldürmez 
İnsanı bazen kahpelik öldürür.
Eylemin oldu gidişin
Yaşamak istemedin,
Direnmek istemedin
Çocuk katillerini görmek istemedin.
Çocuklar, siz suç-suz-du-nuz
Bütün suç, ülkemizde 
Bir utanç ayıbıydı kaybın
Bütün ayıp ülkemin…
Yüreğinden tutamadım
Acıyan yerlerinden öpemedim
Daha küçüktü ellerin…
Neden bıraktın annenin ellerini
Söylesene cesur çocuk,
Görünce hiç korkmadın mı katillerini?
Peki, katillerin mi önce öldü,
Yoksa sen mi? 
Çocuklar yaşamaktan,
Katiller ölmekten korkar…
Ve çocukların masumiyeti
Onları boğar…
Hiçbir kurşun çocukları öldürmez 
Gözümde büyür çocuklar
Cesur ve korkusuzdurlar
Hayatı hep oyun sanırlar
Ölümü bile…
“Berk’in boğazında bıraktığınız o bir lokma,
Ahrette sonsuz açlığınız ve kıtlığınız olsun…”
Tarih: 11.03.2014 
Şiir; DERYA AVŞAR