Bazı insanlarla yaşamak, konuşmak, hatta aynı ortamda nefes almak bile deveye hendek atlatmaya benzer. Ne anlatırsanız anlatın, ne kadar sadeleştirirseniz sadeleştirin; anlamak istemeyen bir zihne kelimeler ulaşmaz. Çünkü mesele çoğu zaman kapasite değil, niyettir. Anlamaya gönlü olmayan birine hakikati anlatmak, boşluğa seslenmek gibidir.

Kombi Servisi

Zor insanlar vardır; her koşulda kendi ihtiyaçlarını merkeze koyarlar. Sizin zamanınız, enerjiniz, duygularınız onlar için sınırsız bir kaynak gibidir. İhtiyaçları olduğunda yanınızdadırlar; dertlerini anlatırlar, yüklerini bırakırlar, omzunuzu sığınak gibi kullanırlar. Ama sıra size geldiğinde, bir sessizlik çöker. Telefonlar açılmaz, mesajlar cevapsız kalır, bahaneler hazırdır. Çünkü onların dünyasında öncelik her zaman kendileridir.

Bu insanlar, kendi sorunlarını acil, sizin sorunlarınızı ise ertelenebilir görür. Kendi taleplerini vazgeçilmez, sizin ihtiyaçlarınızı gereksiz sayarlar. Sizden fedakârlık beklerler ama kendilerinden en küçük bir adımı bile esirgerler. İşte tam da bu noktada, sizden bekledikleri şey deveye hendek atlatmaktır: Hem yorulmanızı isterler hem de karşılığında hiçbir şey vermeden.

Daha da zor olanı, bu insanların isteklerini bir zorunluluk gibi sunmalarıdır. Kendi doğrularını evrensel gerçekler sanır, sizin sınırlarınızı görmezden gelirler. “Beni anla” derler ama sizi anlamak için tek bir adım atmazlar. Empatiyi sadece kendileri için talep eder, başkaları için lüks sayarlar. Onlara göre siz her şeye yetmeli, her şeye katlanmalı, her zaman güçlü olmalısınız.

Oysa insanın gücü de, sabrı da sınırlıdır. Her ilişki karşılıklılık ister. Sürekli veren ama hiç alamayan biri, zamanla tükenir. Ve bu tükenmişlik, çoğu zaman fark edilmez; çünkü zor insanlar, sizin sessiz yorgunluğunuzu değil, kendi yüksek sesli ihtiyaçlarını duyarlar.

Deveye hendek atlatmaya çalışmak boşunadır. Deve, hendekten atlayamayacağı için değil; hendeğin onun doğasına aykırı olduğu için durur. Aynı şekilde, anlayışsız bir insandan anlayış beklemek de doğaya aykırıdır. İstemeyen birine fedakârlığı, empati kuramayana vicdanı, sadece kendi çıkarını görene adaleti öğretmeye çalışmak insanı yorar, yıpratır.

Bu yüzden bazen en sağlıklı seçim, zor insanlara bir adım mesafe koymaktır. Kendinizi sürekli açıklamak zorunda kaldığınız, hep veren ama hiç görülmeyen taraf olduğunuz ilişkileri sorgulamaktır. Çünkü gerçek yakınlık, sadece iyi günlerde değil; zor zamanlarda da yan yana durabilmektir. Ve bunu yapamayanlarla yürümeye çalışmak, deveye hendek atlatmaktan farksızdır.