YÜREĞİMDEKİ ÇIĞLIK

Çok derli toplu olsa da hayatım, yüreğim darmadağın.

Söz konusu insanın kendisi olunca, en zor şartlarda bile dimdik ayakta kalabiliyor insan!

Ancak hayatınıza bir ikinci kişi dahil olduğunda, en ufak sarsıntıda bile darmadağın oluruz.

Kişi kendisini ikna edebiliyor her konuda ama karşısındakini ikna etme lüksü yoktur.

Herkesin kendisine göredir doğrusu.

Doğrularımız başkasının yanlışı olabiliyor çoğu zaman.

Çözüme ulaşmak için ise ortak kararlar alınır.

Kararların kararsızlıklarıdır düşünceye bizi salan.

Evin dağınıklığını toplamak kadar kolay değildir, yürekteki dağınıklığı toplamak.

Hayallerimizi yakıp evimizi ısıtabiliriz ancak yüreğimize candan sarılıp kalplerimizi ısıtacak birini bulabilmek çok zordur.

Tuğlaları üst üste koyarak dört duvarı örebilir, içine girebiliriz.

Üşümemek için kalın örgü örebilir, sırtımıza giyinebiliriz.

Ama bir kalp yapıp içine giremeyiz.

Her kalp her kalbe uymaz.

Kalbimizin eşini bulabilmek için, kalbimizi belki de kapalı tutmalıyız.

Açık bırakırsak eğer o kalp çok yorulur ve kırılır…

Evin eşyaları yürekteki sevgi kadar önemli değildir.

Eşyalar yürekteki sevgiyi oturtmak içindir.

Yürekteki sevgiyi yok ediyorsa, benzin döküp yakın tüm eşyaları.

Sevdiğiniz yoksulluğun kapısında duruyor ve siz zenginliğe yürüyorsanız, huzura asla kavuşamazsınız. Çünkü huzur sevdiğinizin olduğu yerdedir.

Alışkanlıklar yeniliklerin önünde durmamalı.

Alışkanlıklarımızdan vazgeçmeden de yenilikleri yaşayabiliriz.

Örneğin sevdiğimizin yanımızda oluşu bir alışkanlıksa, onunla yenilikleri yaşayabiliriz.

Yüreğimdeki adama ulaşamadığımda, nefes almaktan güçlük çekiyorum.

İç organlarımın mutsuzluğu beni hasta ediyor.

Yorgun düşüyor tüm benliğim ve çöküyor gözlerimin tüm feri.

Yüreğimin çığlığını susturamadığımda tek gayretim o günü atlatmak için çaba göstermek oluyor.

Yeni bir güne gözlerimi açtığımda, hayatın anlamını yüreğimdeki varlıkla buluyorum.

O varlıkla var olmak istediğim gerçeğini bir kez daha kazıyorum kafamın içine.

Yüzümdeki tebessümü değiştirebilecek en önemli gerçek aşktır.

Aşkımızı büyüttüğümüz zaman dünyamızı da büyütmüş oluyoruz.

İçerisine sığamadığımız tek gerçek dünya sevgimizdir.

Sevgileri çoğaltmak için karşımızdakilere tebessüm etmeyi bilmeliyiz.

Hiç tanımadığımız birisine merhaba diyebilmektir sevgi.

Öfkeye karşı gülüp geçmektir, insanın kendisidir sevgi.

Kendisini sevemeyen, mutlu edemeyen bir başkasına da sevgi veremez, mutlu edemez…

Yüreğimizdeki çığlıkları susturmak için önce kendimizi, sonra da etrafımızdakileri dinlemeliyiz.

Yüreğimizin tahtına oturtmayı başardığımız sevdiğimiz de her daim yanımızda olunca, yalnızca mutluluk çığlıkları yükselir maviliklere…

Ertelediğimiz mutluluklarımızı zamana kaptırırız.

Zamana yenik düşmemek için dünü-yarını bırakıp anlarımızı yaşamalıyız.