Kültürümüzün ve inanıcımızın yüzyıllardır devam ede gelen mükemmel somut bir mirasıdır aşure. Peygamberimizin, Muhammed’imizin( s.a.v) iki nurundan ve iki aşkından biri can paremiz, hazreti Hüseyin’imizin (r.a) kerbelada Yezit’in (Allah’ın laneti onun ve ona sadık köpeklerin üzerine olsun) askerleri tarafından şehit edilmesi sonucu, şanlı şehidimiz Hüseyin efendimizi yad etmek anlamına da gelen aşure, Nuh tufanına ve hz. Nuh peygambere de dayandırılıyor tarihi olarak. Çocukluğumuzda daha yaygındı aşure. Neredeyse her evde yapılır ve herkese dağıtılırdı. Ve mutlaka o günlerde hz. Hüseyin efendimiz ve şehadeti anlatılır, hüzün, acı, hasret, sevgi, rahmet, hikmet, vefa, bereket, hak, helal, haram,vicdan, merhamet, adalet gibi kelimeler ile kurulan cümleler ile bu kavramlar hatırlatılır, öğretilirdi. Kerbela da sadece Hüseyin efendimiz ve 72 aile evradı cismen katledilmemiştir. Kerbela da ilahi aşk katledilmiştir. Onun için dinmez acılar hissediyoruz. Bu acı ve feryat kıyamete kadar dinmeyecektir de. Bu aşkın acısıdır, feryadıdır çünkü. Bu aşkın kanadı değe yüreğimizi, ancak o zaman biraz hafifler belki gönül sızılarımız. Günümüzde günlük hayatımızda, yazılı ve görsel medyada yukarda saydığım kelime ve kavramlar pek duyulmaz, konuşulmaz olduğunu sizde fark ediyor musunuz bilmiyorum. Aşure sadece bazı hali vakti yerinde ailelerin veya derneklerin ve sivil toplum kuruluşlarının reklam ve şov amaçlı faaliyeti gibi olmaya başlamıştır. Aşurenin ruhunu, özünü, öğretisini, geçmişini bilmeden aşure yiyoruz ve lezzetini konuşuyoruz sadece. Aşure yedikten sonra şanlı peygamberin şanlı ehli beytine selam ve rahmet göndermeyi bilmez hale geliyoruz. Ayrıca gittikçe yapanda, dağıtanda azalıyor günümüzde. Biz aşureyi ve aşurenin ruhunu unuttukça mazimizi, ruh kökümüzü, kimliğimizi, kültürümüzü kaybediyoruz. Böyle olunca ne oluyor biliyor musunuz? Karma karışık fikirler, düşünceler, kavram, ideolojiler ve kültürler ile kafamız aşure kazanına dönüyor. Ve aklımızda aşure gibi oluyor. Ve yine biz aşureyi unuttukça ve yine karma karışık duygular, sevgiler, aşklar, sevdalar, hevesler ile yüreklerimiz aşure kazanına benziyor. Tutarsız, gelip geçici, samimiyetsiz, değişken, çabuk tüketilen, çıkarcı ilgiler, ilişkiler, sevgiler yaşıyoruz. Selam olsun sana şahı şehidim, nuru Muhammed’im canım Hüseyin’im. canım ve soyum kurban olsun sana Aşkımın şehidi efendim Hüseynim.
Kız kıza deniz keyfi
Nevşehir'de Murat Boz rüzgarı
Yılmaz Erdoğan tek kalemde sildi
Şiirden Besteye, Yıllara Uzanan Bir...
Bu içeriğe yorum yapan ilk siz olun!