yürüdüğüm bütün yollar sana çıkarken,
rotası belli olmayan gemiye benzetiyorum

bazen kendimi...
gözlerinin anlamlı derinliklerinde bocalayıp kalmak?
 yüreğinin köşelerinde dolaşıp durmak mıdır,
yoksa kendini sorguya almak mıdır aşk?

düşünüyorum..
seni,
beni,
ikimizi...
milyonlarca soru işaretleri beliriyor
düşüncelerimde...

ve bir anlamsızlık sarıyor tüm bedenimi..
sessizlik ve sensizlik dolaşıyor her hücremde..
evet 
sen ve ben! 
biz..
yani ikimiz...

uykumu bu gece de erteliyorum
bir sonraki geceme...
dahası olmadığını algılayabiliyorum sadece.
olduğum yerde bir süre kalmamı söylüyorum,
usulca kendime.

sesleniyorum...
sana,
bana,
ikimize...

olmuyor sevdiğim olmuyor..
yürüdüğüm yollar,nihayetinde.
güneş doğarken de batarkende
er yada geç sana çıkıyor.....