CHP’ye ve Türk siyasetine ÖNERİyorum.
Siyasetten fazla anlamam. Anladığım kadarı ile kendimce öneri ve yorumumu yazayım dedim.
Akıllı ülke ve toplumlarda siyaset ve demokrasi iki veya iki buçuk parti üzerine oturuyor.
Çok partili hayata geçtiğimiz 1946 da da CHP ve DP ile ülkemizde de bu yapı yerleşmeye başlamışken siyaset dışı sopalı kuvvetlerin 1960 darbesi ile iki ayaktan biri kırılarak çok partili demokratik yapı ile alay edercesine kuluçkadan civciv üretir gibi habire, alabildiğine, rastgele partiler kurulmuş, kurdurulmuştur.
Partisine küsen, kızan, gaza getirilen, önüne gelen parti kurmuştur. Son 50 yılda kurulup kapatılan partilerle Ankara parti mezarlığına döndü neredeyse.
Her ana partiden doğan yavru particikler ne uzayıp, ne kısalıyorlar. Ama büyük partilerin ayağına çelme takabiliyorlar. Bu da ülke istikrarı için hiçte iyi olmuyor.
Siyasi yapıyı derleyip toparlayacak akıllı ve mantıklı bir yapılanmaya ihtiyaç olduğu kaçınılmaz bir gerçek.
Dünden beri yine CHP’den isimleri verilerek ayrılıp İP’ne geçecek 20 milletvekilinden bahsediliyor.
Hala açıklığa kavuşmamış bir operasyonla istemiyorum dediği halde CHP genel başkanlığı koltuğuna oturtulan sayın Kılıçdaroğlu, kendisi o koltuğa oturdukdan sonra kendisini oturtanları partide oturdukları yerden ederek partiye tam hakim olduktan sonra ikilemli, gitgelli, zamansız ve zeminsiz söylem ve eylemleri ile aşureye çevirdiği CHP’nin kurucu, Kemalist, ulusalcı, partinin gerçek sahiplerini üzmüş, küstürmüş, bezdirmiştir.
Tunceli milletvekili Hüseyin AYGÜN’ün tutum ve davranışlarının ardından İzmir milletvekili Birgül Ayman GÜLER hanımın çıkışı partide ki ayrışmayı ciddi boyuta taşımıştır.
Dediğim gibi ben siyaseti bilmiyorum. Ama sıradan vatandaş algısı ve düz bakışı ile bence şöyle olursa ülkemiz ve demokrasimiz için iyi diyorum. Bu önerim ve yorumumdan da kişisel bir hesabım yoktur. Maksat memlekete hizmet olsun.
1- CHP’den ulusalcı, Kemalist kim varsa milletvekilleri, belediye başkanları, il başkanları, görevliler, çalışan şoförler, çaycılar dahil eğer CHP’yi Kemal beyin elinden alamayacaklarına kanaat getirirlerse ayrılıp İP’ne geçsinler.
İP birliği sağladıktan sonra MHP ile birleşmeyi gerçekleştirsinler. Ortak partinin adı Milliyetçi İşçi Partisi (MİP) iyi gider. Hem bilgisizce, kültürsüzce, anlamsızca tartışılan, tokuşturulan milliyetçi- ulusalcı karmaşası da biter. Yeteri kadar bölündük zaten. Böylece kavram bölünmelerinin sonlanmasına belki vesile olur.
2- Kemal kılıçdaroğlu elinde kalacak eksik, gedik, güdük CHP’yi BDP ve DHK-C ile bütünleşme yoluna giderek güçlendirsin. Böylece Türkiye cumhuriyetinin iflah olmaz iki kavgacı illegal muhalif unsurunu legalite içinde sisteme entegre ederek hayırlı bir hizmet etmiş olur.
3- Milli ve dini hassasiyeti olan BBP, SP ile diğer bir çok sağda ki muhalif grup ve cemaat mensuplarını da AKP bünyesinde toplasın.

İşte size ülke gerçeklerine uygun üç büyük parti 1. CHP 2. MİP 3. AKP

Siyasetten anlamadığımı dedim size ama yine de ÖNERİ benden YORUM sizden olsun