Hayat ve Biz...
Hayat, evet hayat biz insanların yaşadığı ve her şeyde onu eleştirip söylediğimiz hayat. Sadece yaşarız ve anlamaya çalışırız. Mutluyuz deriz ve güler yaşarız. Oysaki yüreğimiz hep korkularla geçer. Çok sevdiğimiz ve güvenip bel bağladığımız insan karşısında bile gülerken hayat yine yüreğimize korkuları düşürür. Neden diye söylemeye cesaret bulamazken güleriz dıştan. Nedendir bilmem ama başkalarının gözyaşlarına gözlerimizi ortak etmekten korkarız.

Evet, hayat, hayatı yaşıyoruz. Gözyaşlarıyla, mutlulukla, üzüntüyle, acıyla… Ama ne fayda mutluluğu yaşayamayan, sözde mutluluk yaşayan insanları görünce hepsi yok olur. Mutluluk peşinden koşarken her adımda batışımız yeni bir üzüntüye yelken açıyor. Her çaba gösteriş karşısında her mutluluğa adım atacak kadar yürekli olup da işin sonunda her şeyin bir anda yok olması, hayat bitirici olması yıkar insanı.

Oysaki hayat nedir? Sadece bildiğimiz şu ki kesişen yolların toplamı. Hayat dediğimiz nedir ki sadece biz insanların acı ve mutluluğu. Hayata herkes farklı anlamlar yükler kimimiz yaşadıklarımızdan ders alırken, kimilerimiz hayatı umursamadan olduğu gibi kabul ederiz. Döner bakarız arkamıza sonra hayat bizden neler aldı götürdü. Hayıflanmamak lazım aslında olduğu gibi yaşamak gerek gidenler gelenleri aratır ya da gelenler gidenleri. Dolu dolu yaşayalım. Ne de olsa hayat kısa üzüntüyü de sevinci de yaşamak bizlerin elinde.Hayat bizden bir şeyler alıp götüreceğine biz hayattan bir şeyler alalım.