VAHŞİ KÜLTÜR ve RUH’UN ZAMANI
Hayatın, zamanın ve insanın sırrını hep düşünmeye, anlamaya uğraşmışlığım olmuştur.
Bu üç gizemli kavram bir biri ile ilintili, iç içe geçmiş, birbirine bağlı ve bağımlıdır.
İnsan olduğumuz için öncelikle kendi varlığımızı hissetmek, anlamak, kendimizi fark edip, keşfetmek insan olmanın görevidir bence. 
İnsan olmanın farkını, anlamını, gizeminin tadını anladıkça, yaşadıkça zamanın ve hayatın cilvelerini, zorluklarını, oyunlarını daha iyi anlar, çözer ve yaşarız.
Zaman ve hayatın bizi doğurduğu, getirdiği coğrafi, kültürel ortam ve iklim içinde ki sosyal çevremiz bizi olduğumuz gibi olmaya, durmaya, davranmaya değil, kültürel iklimimizin ve sosyal ortamımızın bizi nasıl bir ömür boyu etkileyip etkisizleştirdiğini ne kadar fark edebiliyoruz?
Okuma erdemi olan değerli dostları biraz düşünmeye davet etmek istiyorum.
Yaşadığımız ömrümüzün bu dönemlerinde, aile ortamımızda, sosyal ve iş çevremizde, sokağımız, mahallemizde, şehrimiz ve ülkemizde, kitle iletişim araçlarında, yazılı ve sözlü basın yayın organlarımızda en çok ve yaygın kullanılan, konuşulan, tartışılan sözcükler, cümleler, duygu ve düşüncelere ait konu ve kavramlar nelerdir acaba?
“döviz, altın, işsizlik, terör, kapkaç, soygun, yalancılık suçlamaları, ülke bölünüyor, devlet yıkıldı yıkılacak, boşanma, kadına şiddet, cinnet, trafik cinayetleri, biber gazı, eylem, banka, kredi kartı, öfke, nefret, kin, öç, hiddet, şiddet ve daha nice negatif kelime ve kavramlarla içimizi karartıp, hayatı çekilmez hale getirilmiş toplum hale getiriliyoruz. 
Neden, nasıl böyle bir stres, mutsuzluk ve korkular içinde geçiyor zamanımız, ömrümüz?
Bu kendiliğinden mi oluşuyor, gelişiyor sanıyorsunuz?
Bence değil.
İnsanı birey görmeyen ve sürü psikolojik iklimine sokarak, insanın düşünmesini, araştırmasını, sorgulamasını istemeyen, uluslar arası büyük oyun kurucuları ve onların içerde ki yerel işbirlikçilerinin birlikte bizi kolay sömürmek için oluşturulan bir oyunun sonucudur yukarıda ki bahsettiğim içinde bulunduğumuz sosyal ve ekonomik iklim.
Anlayacağınız sinsi, örtülü bir kuşatılmışlık içinde yaşıyoruz, yaşatılıyoruz.

Bu içinde bulunduğumuz, yaşadığımız ekonomik ve sosyal iklimde bireysel ve toplumsal ilişkilerimizde şu sözler ve kavramlar ne kadar geçiyor, konuşuluyor ve yaşanılıyor bilenimiz var mı?
Neler mi?
Dürüst, mert, vicdan, merhamet, mertlik, helal- haram, hak etmek, imece, ahde vefa, gönül dostu, aşk, sadakat, yardımlaşma, huzur, selamlaşmak, hatır sormak, kardeşlik, komşuluk, ana baba hakkı, kul hakkı ve daha nice bizi biz, özgür birey ve insan yapan insani değerler içeren kavramlarımızı bir VAHŞİ KÜLTÜR girdabı, bizi de köklerimizden çatır çatır sökerek zamanın çöplüğüne sürükleyip götürüyor.
Buna haklılık payı olsa da buna ZAMANIN RUHU böyle, buna karşı konulmaz görüşü var. 
Bende onlara RUH’UN ZAMANIN varlığını ve bir gün geleceğini hatırlatıyorum…..