Kelebek etkisi tanıdık bir terimdir.  "Amazon Ormanları'nda bir kelebeğin kanat çırpması, Pasifik’te fırtına kopmasına neden olabilir” örneği ile ünlenmiştir. Bunun anlamı şudur; sistemin başlangıcındaki küçük değişiklikler, büyük ve öngörülemez sonuçlar getirir. Bu iddia, Edward N. Lorenz’in çalışmalarından biri olan Kaos teorisi ile ilişkilendirilmiştir. Yani bu iddiaya göre o “öngörülemez sonuçlar”, yeryüzündeki bir kaosun varlığının ayrılmaz parçasıymış gibi gösterilmiştir. Oysa yeryüzünün tek bir noktasında bile kaos yoktur.

Kaos iddiası, materyalist düşüncenin ortaya attığı sahte bir iddiadır. Materyalist düşünce herşeyin tesadüflerden ibaret olduğu fikrinden yola çıkmıştır. Bunun tek sebebi, kainatı Allah’ın yarattığı gerçeğine kendilerince itirazdır. Fikir batıl ve tutarsız olunca, bu fikre uygun geliştirilen her türlü iddia da aynı tutarsızlıkta sürüp gider. Kaos teorisyenleri de bu sahte iddiaya uygun olarak tesadüflerin meydana getirdiği bir kainatın içinde, yani bir kaos içinde olayların oluştuğu gibi bir mantıksızlığı savunur dururlar. Ama aslında sahte bir iddiaya bilimsel isim koyarak insanları aldatmaktadır.

Amazon ormanlarında kanat çırpan bir kelebek, Pasifik’te bir fırtınaya sebep olabilir elbette. Fakat o kelebeğin kanadının hareket ettiği an, o hareketten savrulan küçük rüzgar, onunla birleşen hava akımları, onu izleyen bulutlar, yukarıya doğru yükselen su buharı, oradan hareketlenen su damlacıkları, bu sırada dünyayı ısısıyla etkileyen Güneş, kısacası her şey yalnızca ve yalnızca Allah’ın kontrolündedir. İnsan için “öngörülemeyen” olarak tanımlanan olayların tümünü Allah bilir, zaten tümünü Allah yaratmıştır. Eğer pasifikte bir fırtına çıkacaksa, kelebeği amazon ormanlarının içinde sebep olarak var eden Allah’tır. Allah onun da, onun savurduğu rüzgarın da Yaratıcısıdır.

Genel olarak materyalistler, Allah’ın üstün ve yüce gücünü kavrayamadıklarından sebeplere bağlanır kalırlar. Oysa bir şeyin olması için Yüce Rabbimiz’in sebeplere ihtiyacı yoktur. Bu dünyada imtihana tabi olduğumuz için sebeplere ihtiyaç duyanlar biziz. Sebepler bu imtihanın bir gereği olarak yaratılırlar. Bunu şöyle açıklayabiliriz: Yeryüzü sebepsiz olarak birdenbire aydınlansa, insanlar bu ışığı bir Yaratıcı’nın var ettiğine kolaylıkla inanırlardı. Ama Güneş ona sebep kılınınca, gayba iman edenlerle iman etmeyenler arasındaki fark ortaya çıkar. İşte imtihan budur. Bir kısım insanlar o ışığı da, onun kaynağı Güneş’i de bir Yaratanın olduğunu aklı, iradesi ve vicdanıyla anlar. Bir kısım da Güneş’in mucizeler başardığını zannederek Allah’a şirk koşar.

Materyalistler, öne sürdükleri teorilerle de hep bu gerçeği anlamama hatasına düşmüşlerdir. Hayır, dünyada tesadüf diye bir şey yoktur. Her şey Yüce Allah’ın kontrolünde gelişir. Her şeyin yaratılmasında bir sebep vardır. Her şeyin bir kaderi vardır. İnsan da kendisine belirlenmiş kaderle yaratılır, kelebek de, eşya da. Dünyanın da bir kaderi vardır. Yaşadığımız tüm olaylarda karşılaştığımız kişiler kaderlerine göre hareket ederler. Ve bizler de onları izlerken kendi kaderimizi yaşarız.

Bu kainat, Allah’ın “O'nun Katında herşey bir miktar (ölçü) iledir.” (Rad Suresi, 8) ayeti gereği hayret ve hayranlık uyandıran bir düzenle yaratılmıştır. Öyle ki, bir insanın var olması için dünyanın eğikliğinin, Ay’ın büyüklüğünün, Güneş’in uzaklığının yerli yerinde olması, azot döngüsünün mükemmel gerçekleşmesi, bitkilerin fotosentez yapması, yeryüzünde miktarı belli olan ve asla eksilmeyen suyun bulutlara ulaşıp sonra yeryüzüne geri dönmesi, bakterilerin organik maddeleri ayrıştırması, hücrelerimizde saliseler içinde hidrojen peroksitlerin parçalanması, dakikada 2000 proteinin sentezlenmesi, elektronların 8 ayrı yörüngede dönmesi ve saniyede 1000 km’lik hızlarından asla şaşmamaları, mağmanın, dağların, hatta Jüpiterin bulunduğu yerde olması gerekmektedir. Sadece var olmamız için bu kainatta var olan her şeyin şu an olduğu hali ve şekli ile varlığını koruması, bu dengenin asla bozulmaması gereklidir. Dolayısıyla bir kelebek kanadını çırparken, her bir parçası Allah’ın hıfzında bulunan bu denge dahilinde çırpmaktadır. Ne o, ne de meydana gelen şiddetli fırtına Allah’tan bağımsız değildir.

Materyalistler savundukları tesadüf veya kaos ifadelerinin kendi hayatları için ne anlama geldiğini belki de hiç düşünmediler. Bir insanın tesadüfen var olduğuna inanması, her saniye başına gelen her şeyin tesadüfen olacağını zannetmesi, gelecekte bir kaosun ve belirsizliğin içinde rastgele gelişen olaylarla karşılaşacağını düşünmesi dehşet verici bir olaydır. Fakat bunu anlamak için bir insanın mutlaka düşünmesi gerekir. Belirsizlik korkutucudur. Olayların kontrollü olmadığını, başıboş geliştiğini düşünmek ürkütücüdür. Ölüm ile yok olacağını düşünmek dehşet vericidir. Böyle bir zihniyette bu kişi, tesadüfen var olduğunu düşündüğü bir dünyada yok olacağı o ana doğru bir geri sayım içindedir. Yok oluşa doğru adım adım yaklaşılan böyle bir hayatta bir insan nasıl mutlu olur, nasıl nimetlerden zevk alabilir? Bu imkansızdır. Materyalistler neyi savunmadıklarını ön plana çıkarıp durmak yerine, gerçekte neyi savunduklarını mutlaka düşünmelidirler.

Allah’ın varlığı çok büyük bir nimettir. Sonsuz güce, sonsuz akla, sonsuz kudrete sahip Yüce Allah’ımızın idaresindedir her şey. Bizi her an gören, bizi koruyan, bize sürekli ikram eden Yüce bir Allah’ımız var. İşte bu yüzden herşey olağanüstü düzenlidir, olağanüstü sistemlidir. Bu yüzden bizim yaşamamızın vesilesi bu hassas denge, hassas olmasına rağmen asla bozulmaz. Çünkü bu dengeleri de, bu dengeler içinde bizi de koruyan Allah’tır. Şu gerçekt asla unutulmamalıdır: Rabbimiz’in “alnından yakalayıp denetlemediği hiçbir canlı yoktur.” (Hud Suresi, 56) Ve gerçekten Allah “esirgeyendir, sevendir.” (Hud Suresi, 90)