Olası bir savaş fikri bile yüreklerde, patlayan bir bomba etkisi yaratmaya yetiyor.
Savaşın elleri en çok masumların canını alır BİLİRSİNİZ.
Savaşın korkusunu yorganın altına gizlenerek atmaya çalışır onlar.
Çekin, kirli ellerinizi ülkemizin üzerinden, biz savaş istemiyoruz. Savaş isteyen varsa buyursun kendi gitsin kanlı ülkelerin dibine, cehennemine...
Yaşadığım ülkenin çocukları; topu, tüfeği, kimyasal silahı, bombayı tanımasın.
Düşmanlığı, kini nefreti, can almayı, can yakmayı bilmesin.
Yanı başındaki sevdiklerinin kaybını, kimsesizliğin acısını yaşamasın…
Bazen çamurda bile çiçekler açar, çünkü orada insan sevgisi vardır.
İnsanların içinde güzelliğe, sevgiye dair ne varsa, savaşın kirli yüzüyle silip süpürmeyiniz.
Savaşı çocukların gülücüklerine gömebilmektir erdemlik, işte bu en büyük kahramanlık olurdu.
Yoksa savaş çocukların gözyaşlarında sel olur önüne geleni yutar, yok eder.
Savaşa elini uzatan değildir, savaşı durdurandır kahraman...
Bakın güneş doğuyor her sabah.
Hepimize yetecek kadar büyük bu dünya.
Çiçekler her renkte açıyor, yeter ki onları dalında bırakalım, kopartmayalım.
Bu kadar mı güzel olur bir gün batımı, sevdalar, aşklar ve çalıp söylenen şarkılar, türküler…
Bakın göğe yükseliyor hep bir ağızdan söylenen “BARIŞIN” türküsü…
Bir çocuk tebessüm ediyor doğduğu hayata.
Bir gül dikenine rağmen sevenlere, sevgililere en güzel kokularını veriyor.
Bir mum ışığında bile romantizmin doruklarında dans ediyor insanlar.
İnsanlar düştüğü yerden yeniden hayata sarılıyor…
Söyleyin neden bu kavga?
Yasaklara rağmen, tuzaklara rağmen, Savaşlara rağmen sevmiş, el ele gezmiş, Deniz gezmiş… Biz büyük bir milletiz, asla bölünmeyiz. Kendi içinizde ki Savaşı bize yaşatmayın çekin öfkenizi üzerimizden…
Uykusunda çocuklar ölmesin ecelsiz.
Yalnızlığın karanlık sessizliği düşmesin ülkemizin üstüne.
Kedi ülkemizi, insanımızı satmayalım, Savaşa sokmayalım ABD uğruna bu şehri yakmayalım…
Liderlerin ve kahramanların övgüye, savunulmaya ihtiyacı yoktur. Kahramansan susarsın yüreklerde taht kurarsın... Değilsen; zalime, zulme, ölene, öldürene kulak tıkar zil çalar oynarsın...
KİMSEYİ YARGILAMA ÇÜNKÜ YARIN YARGILADIĞINI YAŞAMAYA MAHKÛM KALIRSAN SAVUNAMAZSIN KENDİNİ...
MİLİTAN YÜREĞİMDE VURGUN YEMİŞ SEVDALAR KURŞUNA DİZİLİRKEN, YAŞADIĞIM ÜLKEMİN SOL KÖŞESİNDE BİR BEN DAHA BÜYÜYORDU...
YENİ BİR UMUT EK
Şairin şiirinde bölünüyorum kelime kelime. Gözlerim kapalı iniyorum derine. İmgeler kırılıyor bir ayna gibi yüzün yüzümde. Arkamı döndüğümde yokluğun çarpıyor yüzüme. Artık acıyı, hasreti, ayrılığı küstürelim bu şiirde. Hadi şair, gel mutluluğu haykıralım sevenlere. Dizeleri basamak, imgeleri hayat, Hadi şair mısraları sevgiye dayat, Acıtan kelimeleri lügat tan bir bir at. Kötülüğün anasını ağlat, Karşına çıkan tüm insanlara mutluluğu dağıt. Unutulmuş masallara inat, Yeni bir umut ek, hiç unutulmasın. Tüm yüreklerde mutluluk kalıcı bir alışkanlık olsun. Derya Avşar
Bu içeriğe yorum yapan ilk siz olun!