ÇOCUK KALBİ
Çocukluğunu özlemeyen var mıdır? Hangi yaşta olursak olalım yaptığımız iş ne olursa olsun o çocukluk günlerindeki saflığın ve temizliğin tatlılaştırdığı anıları bir daha yaşayabiliyor muyuz? Hey hat ne mümkün? O rüyamsı günlerin tatlı pırıltıları bir daha nerde karşımıza çıkacak dersiniz?
Bu yüzden o cennet kokulu varlıkları çok sevelim, çok koruyalım. Resul A.S.V: “Çocuklarınıza gereken ikramı yapın ve terbiyelerini güzel yapın.” Buyurmaktadır.
Çocukların en büyük ikramı elbette sevgi ve şefkattir. Bir çiçek gibi nariz ve hassas olan bu latif kalpli varlıkların her zaman Allah’tan bize büyük ve kıymetli bir emanet olduğunu unutmamalıyız. Onların küçük yüreklerinde taşıdıkları büyük ve berrak bir dünyaları olduğunu, bizim hırslarla, intikamlarla,  kin nefret ve düşmanlıklarla kirlettiğimiz günahkar dünyamıza onların asıllarında olan fıtri imanla pırıl pırıl ışıklar saçtıklarını lütfen fark edelim ve onları da kendi zehirli atık haline getirdiğimiz fikirlerimizle kirletmeye çalışmayalım.
Onları hayatımızı aydınlatmaya çalışan bir küçük güneş olarak tahayyül edelim. Atalım gözlerimizdeki karanlıktan başka şey göstermeyen gözlüklerimizi. Onların ellerindeki rengarenk gözlüklerin şekerli, balonlu, salıncaklı, bebekli, arabalı resimlerinde olan sevgi özlemlerine çeşniler katalım doyuralım kalplerini şefkat ve muhabbetle ne olur….
“Hiçbir ana baba evladına güzel ahlaktan daha değerli bir miras bırakmış olamaz.” Gönlümüzü saadetli bir mekana çevirecek amellerin en büyüğü evlatlarımıza güzel ahlak öğretisini sunmaktır. Onların geleceğin efendileri, yöneticileri, sultanları, komutanları, liderleri, fatihleri, bilim adamları olarak görelim ve bizim de bir zamanlar onlar gibi dünyayı sadece kendi etrafımızda dönene küçük bir mekan olarak gördüğümüz, küçük bir kalp sahibi çocuk olduğumuzu unutmayalım.
Neden bunu tekrarlıyorum peki? Unutmayalım diyorum? Çünkü çok unutuyoruz çocukluğumuzu ve çocukluğumuzda nelere ihtiyaç duyduğumuzu…Çocuğumuzla konuşmadan geçen her günün onların köklerini zayıflattığını bile bile onları yalnız ruhların arasına ittiğimizi düşünüyor muyuz?
“Evlat kokusu cennet kokusudur”Peygamber S.A.V böyle buyurdular. Cenneti size bahşeden hatrına sevginizi nazikçe sunun onlara.güne başlarken “Günaydıné diyerek öpün yanaklarını. Sizden alsınlar aşkın ilk ikramını. Alemi aşkıyla donatan rahmanın esmalarının tecellilerini sizin o koca yüreğinizden öğrensinler. Sevmeyi ve sevilmeyi sevdiğine fedakarlık etmeyi…Sevdiğine yol göstermeyi, yardım etmeyi…Sevdikleri için bazı şeylerden fedakarlık etmeyi…Sevdiklerinin sevdiğini kendi sevdiğine tercih etmeyi öğretin kuzularınıza ne olur…
Sevdikçe yüceleceklerini söyleyin onlara.Allah sevgisi ilk aşkları olsun. Allah için coşmayı, Allah için koşmayı ,Allah için yorulmayı, Allah için kızmayı ve Allah için razı olmayı gösterin her halinizle onlara.
Toprak gibi sarın onları…Gerekirse saçlarınızı ayaklarının altına serin ama onlara “Kul olmanın en büyük paye olduğunu, bizi yoktan Yaratan Allah’a C.C bendeliğin (kulluğun) dünyada ve ahirette en
                                                                                                                                                  2-
büyük kazanç ve en büyük mutluluk kaynağı olduğunu izah edin…Bizi aşk nağmeleriyle huzuruna çağıran Rabbimiz var deyin…Kur’an O’nun bize sevgi mektubudur deyin, Kur’an’ı gönüllerine sevdirin…Onların en güzel günlerinde Allah’la arkadaşlık etmelerine izin verin. Allah’ın ahlakıyla ahlaklanmaları için o güzel hallere, ahlaklara önce siz uyun…Halinizle örnek olursanız kalinize gerek kalmayabilir. Ama siz yine de söyleyin…Çünkü onlar çiçekler gibidirler. Siz onlarla ilgilenip, onlarla konuştukça, onların anzlarını niyazlarını dinleyip önemsedikçe dallanır, gelişirler…Bubiklenip goncaya dururlar…
Çocuklarımız bizim cennet kuşlarımızdır. Onlar bize hayatın “Ha” olandan emanet olduğunun işaretleridirler. Sorumluluğumuz Resul Efendimizin(S.A.V)  fermanıyla çobanlığımız tescil edilmiştir:
“Hepiniz çoban ve muhafızsınız. Mahiyetinizde bulunanların haklarından sorumlusunuz. “
Anne baba evlat sahibi olduktan sonra mesuliyetlerini yerine getirmek için Allah’tan yardım ve inayet istemeli, O’nun rızası ve buyruğu izinde bir terbiye verebilmek için, Allah ve Resulü’nün emrettiği ve Resulümüz  S.A.V’in bizzat hayatında yaşayıp tatbik ettiği ve Ashabının da O’ndan görerek taklid ettiği   her güzel metodu tatbike koyulmalıdırlar.
Peki bu çağda bu kadar teknolojik materyalin ve sembolik şeytanların egemenliğini bir kabus gibi zihnimize, evimize, çoluğumuza, çocuğumuza kanalize ettiği bu modern dünyanın metalik boyutlu girdaplarında biz maneviyat kandillerini nasıl yakacağız? Nasıl tutuşturacağız Yusuf A.S’ın zindan arkadaşlarını etrafına toplayıp anlattığı rüya tevili derslerini dinleme zevkini, neşesini nerden bulacağız? Biz derin kuytularında 2016’sını yaşadığımız modern cahiliye asrının bukalemun yüzlü fikir akımlarının her gün akan kanalizasyonlardan kötü kokan fuhuş ve zina gösterimli buhranlarında kirletilen genç dimağlarımızı “Aşk Ülkesinin GülSultanı’na S.A.V “ layık bir rayihaya kavuşturacak şevki, heyecanı, temayülü, sevdayı nerden toplayacağız?
Muhammedi S.A.V sevmeden dünyada huzur bulamayacağımızı söylerken ağlayalım…Gözlerimizden akan yaşlar çocuklarımızın gönüllerini yıkasın tıpkı Kabe’ye dökülen zemzem misali…Gül kokulu Resulümüze S.A.V onları uyuturken öyle güzel salatu selamlar getirelim ki, rüyalarında o güzel sözcüklerle “Gül yüzlü Sultan’a” seslenebilsinler. Aşk aşk olalı O’ndan daha güzeline yakıştırılamadı. Aşk O’nun bağrında nema buldu…Aşk O’nun ağuşunda canlandı, dal budak saldı…O’nun sevenleri alemlerin dillerinde destan oldu. Aşk, O’nun ismiyle bilindi, tanındı. Aşk Muhammed’siz S.A.V bir mekana girmedi. Sende öyle yap çocuk! Sen de öyle yap…Seni Rabbine tertemiz halinle götürecek şefkatli ele tutun…Cennetinin anahtarı O’nun elinde çocuk…

Ayşe Ciplioğlu Kaş