Ekmek Arası

Gelişmeleri ve haberleri takip eden bir toplum olduğumuzu söyleriz.
O halde direkt gireyim konuya: Berkin Elvan kardeşimizhayat mücadelesine yenik düştü biliyorsunuz.
Yobaz ve ırkçıların bulunduğu yerde kimse kimseye sahip çıkamaz. Onlar mevzuların ana virüsleridir! Bir ülkenin çocuğu ölüyor, öldürülüyorsa nereden geldiği ve ne olduğu önemli değildir. Ülke bir İNSAN kaybediyor, ETİKET değil!

Biz çocukken savaşçılık oynadığımızda annemiz babamız "milleti rahatsız etmeyin, uzakta oynayın" derdi. Siz de savaşınızı başka bir gezegene taşıyıp "insanları, özellikle çocukları rahatsız etmeyin!" Bizimkisi masum bir oyundu. Sizinkisi gerçeğin de gerçeğini geçti.
Erdal Eren'den Berkin Elvan'a kaç çocuk öldü ve kaçı daha ölecek?
Mustafa Kemal Atatürk'ün sözünü hatırlatayım:
"Vatanı korumak, çocukları korumakla başlar."

Ekmek parası için çalışanlar, ekmeğin ne kadar önemli olduğunu her zaman anlatmışlardır.
Alın teri ve ekmek. Ayrılmaz bir ikili. Ayrılan sadece insanın kendisi ve davranışları olmuştur.

Berkin Elvan kardeşimizin ekmeği biraz daha farklı. Belki en sevdiği yemeğe banacaktı o ekmeği.
269 gün, tek bir ekmeğe ulaşamamanın kederi… Belki rüyalarına bile girmiştir.
Gücüme giden de bu. Bunu düşünmekten alıkoyamıyorum kendimi.

Anne bana ekmek arası ölüm yapsana…
- Nasıl olsun yavrum?
İçine biraz koma, biraz mücadele ve gözyaşı koy. Tadı 269 gün sürsün, dilimde dağılsın.

…Ama afiyet olsun demeye dili varmaz annenin!

Bana kızmasın “ekmekle ye de karnın doysun” diyen annem…
Çocukken boşa değilmiş ekmeksiz yediğimiz yemekler.

Şimdi olsa, yine yemem!