NEDENSİZ NEDEN!

Neden?

Aslına bakarsanız olayın kilit noktası işte tam olarak burası. Neden?

Neden insanlar kendinden olmayanlardan korkar, utanır, neden kendinden olmayanları sevmez, onlardan kaçar? Kurduğum her cümlenin başlangıcı bu olacak sanırım: NEDEN!

Okul çıkışı bir konferanstayım. ‘Geçmişten Günümüze Türk Müziği’

Olay o kadar da uzak değil yakın bir zaman. Konferans salonu ağzına kadar dolu. Hani biri zorlasa ya da bir uyarı verse salonun bedenine, kusacak gibi. Takmışım koluma sevgilimi girdim konferans salonundan içeri. Açıkçası oturacak yer bulamadık. Tam ‘Hayatım ayakta kaldık sanırım, çıkmak ister misin?’ derken arkamda beliren bir ses beni çağırdı kendine. Bir arkadaşım yanında iki koltuğun boşaldığını göstererek; buraya oturun dercesine işaret etti. E biz de kıramadık tabii başka oturacak o kadar yer varken geçtik oturduk. 

Arkadaşım yanıma yaklaştı ve şaşırtıcı bir soru sordu bana:

-Sen Kürt değil misin Okan?

-Evet.

-Peki neden Türk Müziği’nin anlatıldığı bir konferansa geldin?

Bak bak bakkkk!!!! Konferans salonunun sahibi de bana hesap soruyor. Sanki Türk ırkının ilk temsilcisi de ‘NEDEN’ diye soruyor bana. Döndüm yüzüne bende soru sormak istedim. Hani altta kalmayız ya kanımız deli akıyor. E delikanlıyız çünkü.

-Sen Ermeni değil misin canım kardeşim!!?

- Evet

-E peki sen ne geziyorsun buralarda?

Al işte ne oldu. Sus be adam maç orda 0-0 bitsin. 1-1 e ne gerek var. Her türlüsü beraberlik. Hani uzun lafın kısası bu kadar saçmalık NEDEN? İkimiz de aynı havayı soluyoruz, aynı koltuklarda oturuyoruz, konferansta konuşan adamın sesini aynı şekilde duyuyoruz. E o zaman bu tantana NEDEN? Al işte yine kendimi tutamadım NEDEN dedim…

Beni sadece ben olduğum için sevip saysanız? Ya da sadece insan olduğum için bana değer verseniz? Yüzüme bakarken ya da benle konuşurken benim kökenimin ya da soyumun ne olduğunu unutsanız da sadece söylediklerime ya da insanlığıma odaklansanız olur mu?

Sanırım günümüz şartlarında en imkansız olan şeyi istiyorum. Kendini ülkenin başında olup herkesten üstün gören ve her konuşmasında da ‘Biz halktanız!’ cümlesini ağzından düşürmediği halde bir gün halkın arasına girip bir çay bile içmeyen insanları kendilerine öncü olarak seçen YURDUM İNSANINDAN ne bekleyebilirim ki!!!

Belki de kendi gibi olanların dışında kalan herkesi insanlık dışında sayan İNSANLARA söylenecek tek şey var: Bu hayat sizden olmayanlarla güzel.!

Okan ORTAÇ